Кинески истражувачи, во соработка со колеги од Франција, Германија и Ирска, открија дека во периодот од пред 650 милиони години до пред 280 милиони години, растојанието од Земјата до Месечината се зголемило за приближно 20.000 километри, а должината на денот за околу 2,2 часа, објави билтенот на кинеското Министерство за наука и технологија.
Цитирајќи напис од професионално списание, весникот наведува дека ротацијата на Земјата се забавила со текот на времето поради дисипација на плимата и осеката, но дека стапката на тоа забавување не е прецизно одредена, објави Синхуа.
Истражувачите анализирале осум геолошки комплети податоци за да ја реконструираат историјата на ротацијата на Земјата од пред 650 милиони до пред 240 милиони години.
Нивните откритија им овозможија да тестираат физички модели на плимата и осеката и да идентификуваат шема на забавување на Земјата пред помеѓу 650 и 280 милиони години.
Конкретно, постојат два периода на големо забавување во ротацијата на Земјата – од пред 650 милиони до пред 500 милиони години и од 350 милиони до пред 280 милиони години – одделени со интервал на запрено забавување од пред 500 милиони до пред 350 милиони години.
Овие два периода се совпаднале со Камбриската експлозија, ненадејната појава на сложени повеќеклеточни макроскопски организми и најголемото масовно истребување во историјата на Земјата. Тие два периода можеби ги обезбедиле неопходните услови за еволуција на раните морски екосистеми, се наведува во написот.
Моделирањето покажа дека дисипацијата на плимата, освен во последно време, е главниот двигател на забавувањето на ротацијата на Земјата, се вели во написот.
Ма Чао, професор на Универзитетот за технологија во Ченгду, рече дека студијата има важно теоретско значење за истражување на климата, животната средина и биолошката еволуција на забавувањето на ротацијата на Земјата.
Тимот истражувачи дополнително ќе ги проучува внатрешните врски меѓу промените во ротацијата на Земјата и природните феномени како што се магнетното поле на Земјата, ефектите на плимата и осеката и климатските промени за да се изгради посеопфатен и попрецизен модел на еволуцијата на Земјиниот систем, рече Ма.