За првпат јавно е објавена аудио снимка од мистериозното „удирање“ кое доаѓа од местото на потонувањето на подморницата Титан. Потрагата по подморницата беше започната откако таа изгуби контакт со својот брод и исчезна за време на експедиција до потонатиот брод Титаник на 18 јуни 2023 година.
На крајот на вториот ден од потрагата, се појави информација дека биле откриени звуци длабоко под океанот, кои се појавувале во интервали од 30 минути. Во новиот документарец за првпат беше емитуван звук со редовен, стабилен ритам, кој го привлече вниманието на експертите – и поттикна надеж дека тоа би можело да бидат СОС сигналите испратени од петмината мажи на бродот.
-Можеби некој тропа, регуларноста на тие отчукувања е многу необична. Тоа е ритмично, како некој да го испушта тој звук, а фактот што се повторува е навистина невообичаено, вели поранешниот капетан на подморницата на морнарицата Рајан Ремзи во филмот.
Откако звукот првпат бил снимен на 20 јуни околу 23:30 часот, американската морнарица потврди дека ги детектирала звуците следното утро. Капетанот на крајбрежната стража Џејми Фредерик тогаш рече: „Што се однесува до звукот, не знаеме што е тоа, да бидам искрен со вас“.
Спасувачите потоа ги зголемија напорите да ја пронајдат исчезнатата подморница пред да остане без кислород на екипажот.
Во подморницата имало пет патници: туристите Хамиш Хардинг (58), Шахзада Давуд (48) и неговиот син Сулејман Давуд (19), пилотот на француската морнарица Пол-Анри Нарјоле и извршниот директор на „OceanGate“ Стоктон Раш.
Надежите што ги поттикна мистериозниот звук на тропање подоцна беа уништени. Подморницата „Одисеј 6К“ на тимот за пребарување стигна до морското дно по неколкудневна потрага и на 22 јуни ги пронајде остатоците од подморницата, на околу 500 метри од лакот на Титаник. Титан имплодирал поради големиот притисок на водата врз подморницата. Сите во подморницата починале за неколку милисекунди.
Новиот документарен филм, кој ќе биде објавен во јуни на првата годишнина од трагедијата, ја прикажува операцијата за пребарување вредна повеќе милиони долари. Документарниот филм „Минута по минута: Титан под катастрофа“ ги детализира настаните што се случија.
Документарецот поставува прашања и кои поуки може да се извлечат од катастрофата. Филмот за првпат го емитува звукот на несреќата, како и мислењето на експерт за тоа што се случило за време на мисијата за пребарување, гледана од светот. Во тоа време, некои експерти предупредија дека звукот најверојатно не е доказ дека се уште има живи луѓе во подморницата.
Џеф Карсон, професор на Универзитетот Сиракуза, тогаш изјави дека американската крајбрежна стража „најверојатно го слуша она што сака да го слушне“ во тие звуци. Истражувачите веруваат дека Титан експлодирал додека се спуштал во длабоките води на Северниот Атлантик на 18 јуни – пред да се сними звукот на чукањето. Подморницата тргнала околу 8 часот наутро тој ден во Атлантскиот Океан, на 400 наутички милји од брегот на Њуфаундленд, Канада, местото на бродоломот на Титаник. Петте патници почнале да се спуштаат додека Раш управувал со бродот, но во 9.45 часот – час и 45 минути по нуркањето – изгубил контакт со мајчиниот брод Полар Принц.
На OceanGate Expeditions и требаа осум часа да ја пријават исчезнатата подморница на американската крајбрежна стража откако контактот беше изгубен. Тогаш почна голема меѓународна интервенција за спас на петте патници. Бродови од целиот свет тргнале во потрага по исчезнатата подморница, надевајќи се дека ќе ги спасат патниците пред да останат без воздух.
Сепак, подоцна беше објавено дека пет лица во подморницата најверојатно загинале во експлозијата, и дека системот за надзор на американската морнарица го забележал можниот звук од експлозијата за време на првичното спуштање. Официјалните лица набрзо објавија дека се верува дека пет лица во подморницата загинале, но потрагата продолжи.
Потврдувајќи ги најлошите стравови, на 22 јуни беше откриено дека во близина на местото на Титаник биле пронајдени остатоци од експлодирана подморница. Десет дена по исчезнувањето, крајбрежната стража објави дека во остатоците од подморницата се пронајдени „човечки останки“. OceanGate, со седиште во Вашингтон, беше затворен за време на потрагата, а по катастрофата почнаа да се поставуваат прашања за иднината на туризмот во длабоки морето.
„Поминавме четири или пет дена таму, надевајќи се на чудо“, рече експертот за длабоко море Џеси Дорен по откривањето на потонатиот брод. Експертите велат дека „удирањето“ би можело да дојде од опрема која бара морски животни како китови или природни звуци од длабочините на Атлантикот. Д-р Џејми Прингл, од Универзитетот Кил, рече дека исто така верува дека звуците се предизвикани од човечка активност. „Океанот е многу бучно место со бродови, подморници, па дури и бродови за пребарување во овој случај.
Стивен Б. Вилијамс, професор по морска роботика на Универзитетот во Сиднеј, рече дека звукот би можел да го предизвикаат морските диви животни „како китови“.