Втората недела од Великиот Пост е посветена на светиот Григориј Палама.
Како што првата недела од постот беше посветена на победата на православието над иконоборството, така и втората недела е посветена на победата на православното богословие над различните еретички учења, во 14 век. Оваа победа ја извојува светиот Григориј Палама.
Тој е роден во 1296 година, во Мала Азија, од каде што неговото семејство побегна, пред наездата на Турците. Се преселија во Константинопол каде таткото на Григориј доби висока положба при императорот Андроник II Палеолог. Григориј стекна одлично образование, но не сакаше да врви по стапките на својот татко, туку замина на Света Гора каде што се замонаши и се оддаде на молитвено тихување (исихазам).
Кога во 1330 година во Константинопол од Калабрија дојде учениот монах Варлаам, тој почна да шири неправославно учење за тоа дека Таворската светлина којашто Христос им ја покажа на Своите ученици е создадена твар. По молба на светогорските монаси, во заштита на православното учење застана светиот Григориј, објаснувајќи дека таа Божествена светлина е несоздадена, дека Бог иако е недостапен во Својата суштина, Се јавува Себеси во Своите несоздадени енергии, каква што е Таворската светлина, кои се упатени кон светот и се достапни за восприемање. Неговото учење беше оправдано на Константинополскиот Собор во 1341 година, а Варлаам беше осуден како еретик.
Светиот Григориј им се спротивстави и на други еретички учења, како она на бугарскиот монах Акиндин, а пишуваше и против мухамеданството. Од константинополскиот патријарх Јован Калека, следбеник на Варлаама, беше објавен за виновен за предизвикување црковен смут, одлачен од Црквата и ставен во затвор, каде што помина три години. Откако беше сменет патријархот Јован Калека, светиот Григориј Палама беше ослободен и поставен за архиепископ на Солун.
Се упокои во 1359 година, а неговите мошти почиваат во неговата црква во Солун.