Неговиот претходник, патријархот Павле, тајно го напушти престолот, отиде во манастир и прими схима. Тогаш владееја Ирина и Константин. Во 783 година, според советот на Павле, за патријарх беше избран царскиот советник и сенатор Тарасиј. Брзо ги помина сите црковни чинови и стана патријарх. Човек со високо образование и голема ревност во православната вера. Овој чин го прими неволно, но во име на победата на Православието над ересите, особено над иконоборството. Под него беше свикан Седмиот Вселенски Собор во Никеја во 787 година, каде што ереста беше осудена, а се врати и се утврди почитувањето на Светите икони. Тарасиј беше многу милостив кон сиромашните и кон бедните, им правеше засолништа и им даваше храна. Но кон силните беше одлучен во одбрана на верата и моралот. Кога царот Константин ја избрка својата законска жена Марија и зеде некоја своја роднина па живееше со неа барајќи од патријархот благослов да се венча, Свети Тарасиј не само што не му даде благослов туку најпрво го посоветува, потоа го изобличи и најпосле го одлачи од Причест. Пред срмтта го видоа како им одговара на демоните: „Не сум виновен за тој грев! Не сум виновен ни за тој грев!…“ Така с ? дури не му изнемоште јазикот, па почна да се брани со рацете и да ги изгонува демоните. Кога издивна лицето му заблеска како во сончева светлина. Овој вистински јерарх се упокои во 806 година. Со Црквата управуваше дваесет и две години и четири месеци.
Тропар
Ревнителу Божји меѓу епископите, Тарасие свети, достојна пофалбо ти воздигнуваме, ние кои Христа преку тебе Го прославуваме, заштитнику на иконите свети, бестрашен исповеднику на благочестието, патријарху на Христовата Црква, моли се за нас ти пред кого треперат демоните, по твоите молитви мирно животот земен да го завршиме.
Преподобен Пафнутиј Кефалас
Му беше современик на Св. Антониј Велики. За него се вели дека осумдесет години носел едно исто расо. Свети Антониј многу го ценел и на сите им велел дека овој преподобен Пафнутиј е вистински подвижник, кој умее да лечи и да спасува души.
Тропар
Подвижниче Христов, душата твоја се зарадува во Бога, кога срцето се исполни со благодатта Негова, умот се просветли и облека нетлена од милост на дар од Господа доби. Радувај се, подвижниче, радувај се, лекару на душите човечки, кој секогаш за нас се моли.