Цариграѓанин по род и најнапред висок дворјанин на дворецот на царот Ираклиј, а потоа монах и игумен на еден манастир недалеку од престолнината. Најголем бранител на Православието од т.н. монотелитска ерес, која се изроди од ереста Евтихиева. Имено: како што тврдеше Евтихиј дека Христос има една природа така монотелитите тврдеа дека Он има една волја. Свети Максим се спротивстави на тоа тврдење и се најде како противник на царот и на патријархот. Но не се исплаши туку докрај истраја во докажувањето дека Господ Христос имаше две волји соодветно на двете природи. На негово настојување се одржа еден собор во Картагена, а друг во Рим. И двата собори го анатемисаа учењето на монотелитите. Страдањето на Свети Максим за Православието е неописливо: малтретиран од кнезовите, измамуван од судиите, плукан од народните маси, тепан од војниците, прогонуван, затваран, а најпосле му ги отсекоа јазикот и раката и го осудија на доживотно прогонство во земјата Скитска, каде што три години помина во затвор, па Му ја предаде својата света душа на Бога во 666 година.
Тропар
Од младоста своја Вистината возљубувајќи ја, Патот во животот те хранеше со слободата, о Максиме, свет подвижниче, војнику свет на Богомајката, столбу непоколеблив пред Пресвета Троица, исповедниче на животот во вечноста, моли се, преподобен учителу на Љубовта, срцата да ги исполниме со светлината Христова, душата по твоите свети молитви да биде помилувана од Пресвета Троица.
Блажениот Максим Грк
Роден е во Грција, од каде што го повикаа на дворецот на рускиот цар Василиј Јованович за царски библиотекар и преведувач. Многу работеше, но многу и страдаше за вистината. Долго време помина во затвор, каде што го напиша познатиот Канон кон Светиот Дух, којшто до денес се употребува во Црквата. Се упокои во Господ во 1556 година.
Тропар
Пламените љубов за вистината, и ревноста твоја за Божјата слава, ја подигнаа душата твоја вис небеса, о Максиме Божји угодниче. Духот Свети Утешител се приви до срцето твое, а тоа за Него прозборе оставајќи ни зборови, за радост на ангелите и утеха на верните. Радувај се, оче свети, и за нас моли се, од Христа да бидеме примени по твоите свети молитви.
Светиот маченик Неофит
Родум од Никеја. Уште како дете вршеше големи чуда со благодатта Божја. Изведе вода од камен, ја воскресна својата мртва мајка. Беше одведен од бел гулаб на гората Олимписка, каде што од една пештера го истера лавот и се насели во нејзината внатрешност. Во неговата петнаесетта година беше мачен за Христа во времето на царот Диоклецијан, и тоа во Никеја. Никако не сакаше да се одрече од Христа. После биење и затварање го фрлија во оган, но Бог го сочува жив. Тогаш го ставија пред гладен лав, но лавот се умилкуваше околу Неофит. Во тој лав светителот го препозна истиот оној лав во чијашто пештера се подвизуваше, па го помилува и му нареди пак да си оди во својата пештера. Тогаш Свети Неофит го прободија со копје и тој се пресели во дворовите Господови.
Тропар
Преку тебе кој Го прослави изворот на животот Христа Господа, Он изведе вода за напојување на страдалниците, закрепнување на ожалостените, надеж на прогонетите. Младоста на животот и храната ангелска во исповедништво те поведоа, за слава Божја а посрамување на заблудените, затоа за нас моли се денес и секогаш ти, кого Христос Спасителот го овенча со маченички венец непобедлив.
Светата маченичка Агнија
Тринаесетгодишно девојче, за верата во Христа фрлено во оган, па убиено со меч. Пројави голема чудотворна моќ за време на животот и после смртта. Пострада во времето на Диоклецијан, во 305 година.
Тропар
Немоќни зборови имаме, за да ја допреме радоста твоја, о Агнио, јагне Божјо, на средба со Вечниот Женик на твојата душа, но бескрајна благодарност денес ти принесуваме, а преку тебе и на Христа Бога, за верата искажана, мудроста непоматена и молитвите за нас принесени, пред Вечнопостоечкиот, Кој преку тебе ја обновува девственоста на душите наши.