Првиот доказ за украсување на новогодишна елка доаѓа од единаесеттиот век. Во Германија елката ја украсуваа со црвени јаболка, во Западна Германија ја украсуваа и колачињата во различни форми и свеќи, кои се симбол на Христос и вечна светлина.
Овој ритуал се раширил низ Европа низ вековите. Принцот Алберт ја украсил првата елка во Англија во 1841 година. Била украсена со подароци, хартиени цвеќиња и бонбони. Многу брзо овој убав обичај се воспостави и преминал од високата класа на обичниот народ.
На зелените гранчиња во почетокот се ставаа јаболка, потоа колачиња, ореви, суви сливи и урми, машнички. Легендата вели дека еден германски дувач на стакло бил многу тажен бидејќи немал пари да купи украси за елка што може да се јадат за своите малечки, па решил да направи стаклени топчиња.
Неговите одликувања предизвикаа вистински ентузијазам кај луѓето, а овој човек со текот на времето се збогатил.
Украсувањето на елката свечено се завршува со поставување на ѕвезда одозгора, со што започнува празничната атмосфера во домовите.
Ѕвездата на врвот на елката традиционално се поврзува со божиќните прослави, се пее во многу песни и го претставува најважниот настан во историјата на христијанството, раѓањето на Исус Христос.
Легендата вели дека на еден ангел, во моментот кога се родил Исус, му било жал што дрвото немало плод и дека не можел, како другите што дошле да му се поклонат на синот Божји, да му даде нешто, па зел ѕвезда од небото и ја ставил на врвот на елката.
Во официјалната христијанска историја е запишано дека во моментот на раѓањето на Исус на небото се појавила светла ѕвезда „Витлеемска ѕвезда“, која објавила дека се родил синот Божји.