Пренос на моштите на свети Климент Охридски
Ученик на Светите Методиј и Кирил. По смртта на Св. Методиј Климент, под притисок на Германците, од Моравија тргна на југ. Со Горазд, Наум, Сава и Ангелариј – заедно наречени Петочисленици – го помина Дунав, поседе како гостин при царот Борис Михаил и потоа дојде во охридскиот крај. Прво основа манастир во Белица, кај што му беше и првото епископско седиште. Подоцна се пресели во Охрид и оттаму разви голема архипастирска и просветителска дејност за целата поблиска и подалечна околина. Во Охрид Свети Климент му подигна црква на Св. Пантелејмон. Имаше голем број ученици коишто ги препишуваа книгите со словенски букви за словенскиот народ. При таа дејност особено му помагаше Св. Наум. Вршеше чуда и за време на земниот живот, а неговите мошти до денешен ден пројавуваат исцелителна сила. После големиот труд и верната служба на Бога, се упокои мирно во Охрид, во 916 година. Неговите чудотворни мошти почиваат во некогашниот храм на Пресвета Богородица, којшто подоцна се нарече по Свети Климент.
Тропар
Со зборови си ги упатил народите во верата Божја, со делата си се издигнал, преблажени, кон божествен и блажен живот. Со чудеса си ги просветлил оние што пристапуваат верно кон тебе, преславно осветлувајќи ја темнината со знаменија. Поради тоа го славиме твојот божествен спомен, Клименте.
Кондак
Твојот храм, светителу, се покажува како преславно духовно лечилиште за тие што му пристапуваат со вера, бидејќи избавува од сите различни болести, а умртвува секакви страсти на душите. Поради тоа, себлажени, како топол застапник те одбележуваме.
Светиот маченик Калиник
Родум од Киликија. Од малечок воспитан во христијанското благочестие. Остави с ? и тргна да го проповеда Евангелието. Во Анкира беше фатен од некој незнабожечки кнез Сакердон. Кога кнезот му се закани со грозни маки доколку не им се поклони на идолите, Свети Калиник му одговори: „Мене секоја мака за мојот Бог ми е добродојдена како леб на гладен“. По страшни истизавања и заплашувања кнезот го обу во железни опинци со внатрешни клинци и нареди да го тераат до градот Гангрски, зашто не смееше веќе да го мачи ниту да го погуби во Анкира, бидејќи мнозина што го гледаа јуначкото трпење на Божјиот човек се обратија во верата Христова. По патот војниците ожеднеа, а немаше вода. Свети Калиник се помоли на Бога и низведе вода од еден камен. Кога пристигнаа во градот Гангрски мачителите го фрлија Свети Калиник во вжарена печка. А светителот Му вознесе молитва на Бога, велејќи: „Ти благодарам, Оче Кој Си на небесата, Кој ме удостои за овој час во којшто за Твоето име умирам“. Потоа влезе во огнот. Кога изгасна огнот го најдоа неговото тело мртво, но неповредено и цело. Чесно пострада и се украси со венец на вечна слава во 250 година.
Тропар
Душата без Љубов животот не го поима, во таква вистина патот ти го помина, о свет мачениче Калиниче, сакајќи да го избавиш човекот од лагата, топли солзи кон Бога пролеваше, и телото да се изгори за сведоштво го предаде, Христос ја прими од тебе жртвата принесена, телото твое го сочува, и ги милува оние кои Го повикуваат преку тебе светото име Негово.
Светата маченичка Серафима
Девојка од Антиохија. Живееше во домот на една сенаторка Савина, којашто и ја приведе кон верата во Христа. Кога еден мачител на христијаните по име Вирил слушна за неа, нареди да му ја донесат. Пред него Серафима остана непоколеблива во верата, па тој нареди и ја фрлија во затвор, а потоа ? испрати некои момчиња за да преноќат со неа и да ја осквернат. Кога момчињата дојдоа пред затворската врата, Серафима Му се молеше во затворот на Бога. Пред вратата одеднаш застана пред нив ангел Господов со меч во рацете и тие паднаа како мртви, сосем несвесни и раслабени. Утредента мачителот ја замоли Серафима и таа со молитва ги врати во свест. Бидејќи сево ова го припиша на магии, Вирил нареди и оваа Света девица најнапред ја гореа со свеќи, а потоа ја тепаа со стапови. Но додека ја биеја нејзе, едно парче од стап отскокна и го удри Вирил по очите, од што тој ослепе. Најпосле на Христовата слугинка ? ја отсекоа главата со меч и таа го предаде духот на Бога. Благочестивата Савина чесно го погреба нејзиното тело, од коешто потече исцеление за многумина. Света Серафима пострада во времето на царот Адријан (117 г. – 138 г.).
Тропар
Невесто Христова возљубена, Серафимо, наследничке на Небесното Царство, и со крвта твоја облиена, како со царска багреница си се украсила. Спомни си за нас, кои го почитуваме твојот свет спомен.
Светата маченичка Теодотија
Млада вдовица со три деца. Заедно со Анастасија во Солун Теодотија се трудеше во Божјото дело, а беше наполно предадена на благочестив живот. Во времето на гонењето на Диоклецијан ја осудија на смрт и заедно со нејзините деца ја фрлија во огнена печка. Нивните свети души се вивнаа во небесната татковина.
Светиот маченик Евстатиј Мцхетски
Персијанец, родум од селото Арбукет. Во својата триесетта година дојде во градот Мцхет и кога виде како веруваат и живеат христијаните прими Крштение. Мачен за Христа и убиен со меч во Тифлис, во 589 година. Неговите мошти почиваат во соборната црква во Мцхет и им даваат исцеление на верните.