Светиот маченик Теодот и седум маченички девици: Текуса, Александра, Клавдија, Фаина, Ефрасија, Матрона и Јулија
Теодот беше оженет и беше крчмар во Анкира во времето на Диоклецијан. Но иако беше оженет, живееше според словото апостолско: оние што имаат жени да бидат како да ги немаат (1 Кор. 7, 29). А крчмарот сметаше дека би можел, без некој да се посомнева, колку што може подобро да им помага на христијаните. Неговата крчма им беше засолниште на гонетите верници. Теодот тајно им испраќаше помош на разбеганите бегалци по планините и тајно ги прибираше телата на загинатите и ги погребуваше. Во тоа време беа изведени на суд и мачени за Христа седум девојки: беа мачени, исмеани и најпосле удавени во езерото. Едната од нив, Света Текуса, му се јави во сон на Теодот и му рече да ги извади нивните тела од езерото и да ги закопа. Ноќе, во темница, појде Теодот со еден другар да ја исполни волјата на маченичката и воден од ангел Божји успеа и ги најде сите седум тела и ги погреба. Но оној другарот го издаде кај судијата и судијата го стави на тешки маки. Сите маки Теодот ги трпеше како во туѓо тело, бидејќи умот му беше вдлабочен во Господ. Кога целото тело му го претвори во рани и забите му ги раздроби со камења, мачителот нареди да го убијат со меч. А кога го изведоа на губилиште, многумина христијани плачеа по него, но Свети Теодот им велеше: „Не плачете по мене, браќа, туку прославете Го нашиот Господ Исус Христос, Кој ми помогна да го завршам подвигот и да го победам непријателот“. Го рече тоа и ја положи главата на трупецот под меч и му ја отсекоа, во 303 година. Телото на маченикот беше чесно погребано од некој свештеник, на една височинка надвор од градот.
Тропар
Свети блажене мачениче Теодоте, Христово прибежиште за бедните, гладните, гонетите и сиромасите, ти милосрден слуго на Божјите заповеди, верата бестрашно ја исповеда, главата на лагата ја згазна. Заедно со мудрите девственички, маченичките Текуса, Александра и Клавдија, Фаина, Ефрасија, Матрона и Јулија, молете Го Господа да дарува мир на Црквата Своја, раздорите да стивнат, бурите да се смират, и така благочестиво да поживееме, надевајќи се на милоста, на еден Бог во Троица – Отецот, Синот и Светиот Дух, во вечни векови.
Светите маченици Петар, Дионисиј, Андреј, Павле и Христина
Петар – прекрасно момче, Дионисиј – маж угледен, Андреј и Павле – војници и Христина – шеснаесетгодишна девица, сите Го исповедаа храбро Господ Христос и за Неговото име претрпеа маки и смрт. Некој Никомах, којшто беше мачен заедно со нив, се одрече од Христа насред маките и одеднаш слезе од умот, па како бесен го гризеше своето тело и исфрлаше пена на усните додека не издивна. Ова се случи во 250 година.
Тропар
Голема беше вашата вера во Господа, маченици Христови Петре, Дионисие, Андрее и Павле, снемогна лагата во нејзината вештина гледајќи ја пред себе Христина, а великите Ираклиј, Павлин и Венедим, ги преполнија со благодат душите наши во овој ден Господов. Радувајќи се во небесните дворови, молете се за нас, вие свети маченици.
Светите маченици Ираклиј, Павлин и Венедим
Беа Атињани. Пострадаа за верата во времето на Декиј. За името Христово беа изгорени во огнена печка.