Мачу Пикчу, најпознатото археолошко наоѓалиште во Перу и место на светското наследство на УНЕСКО, се соочува со сериозни проблеми во последните месеци поради спор меѓу автобуските оператори што сообраќаат до ова обележје.
Како што објавува Би-Би-Си, приближно 1.400 туристи неодамна беа евакуирани поради блокади поврзани со тој конфликт. Главната точка на спор е промената на концесионерот за автобуси на линијата Агуас Калиентес – Мачу Пикчу.
Компанијата Консетур, која 30 години превезува просечно 4.500 посетители секој ден на дваесетминутна делница, ја изгуби лиценцата во корист на новата компанија Сан Антонио де Торонтој. Сепак, поради правни предизвици, новата компанија сè уште не започнала со работа, а Консетур сè уште превезува туристи.
Локалните заедници се поделени околу тоа кој треба да управува со профитабилната автобуска линија. Некои локални жители тврдат дека процесот на лицитирање бил нетранспарентен, додека други веруваат дека Консетур предолго држел монопол. Менаџерот на Консетура, Кристијан Алберто Кабалеро Чакон, го негира ова.
„Сопствениците на компанијата ја водат веќе 30 години, а тоа се луѓе кои доаѓаат од тука. Ова не е монопол“, вели Кабалеро, истакнувајќи дека Консетур е составен од 12 различни компании, вклучувајќи го и локалниот окружен совет, кој поседува 38 проценти од акциите.
Тензиите кулминираа во септември, кога демонстрантите ја блокираа железничката линија со камења, па државата мораше да ја исчисти линијата и да организира специјални возови за евакуација на туристите.
За повеќето посетители, возот е единствениот начин да стигнат до Агуас Калиентес, од каде што се префрлаат во автобус за да продолжат до Мачу Пикчу. Пешачењето е алтернатива, но потребни се околу два часа стрмно искачување.
Туристите се жалат и на високите цени на транспортот и билетите. Австралијанката Аналис вели дека била изненадена што скапата карта за воз не вклучувала автобуски превоз.
Најевтината карта за воз во двата правци чини 140 долари, додека луксузната прва класа достигнува 2.000 долари. Стандардната влезница за Мачу Пикчу е 57 долари. Повратна автобуска карта чини 24 долари за странци и 15 долари за Перуанци.
Нејзиниот придружник, Тод Карланд, додава дека купувањето билети било „кошмар“ бидејќи не користеле водена тура, што го направило процесот уште покомплициран.
Градоначалникот на Агуас Калиентес, Елвис Ла Торе, исто така се жали на цените на билетите. Тој вели дека локалната заедница добива само 10 проценти од приходите од билети, а остатокот оди во Министерството за култура на Перу.
Тој верува дека поголемиот дел од приходите треба да останат во регионот со цел да се подобрат услугите и да се финансираат проекти за локалното население.
Претседателот на регионалната туристичка комора, Карлос Гонзалез, повикува на посилен државен надзор врз јавниот превоз и реформа на системот.
Тој, исто така, предлага подобрувања на искуството на посетителите на Мачу Пикчу, како што се посебни влезови и посебни зони за различни видови туристи, од оние кои бараат духовни искуства до помладите посетители кои се склони кон објавување содржини на социјалните мрежи. Сепак, тој истакнува дека честите политички промени во земјата го отежнуваат напредокот.
„Веќе пет години го водам туристичкиот сектор и изгубив бројка со колку министри, заменик-министри и конгресмени разговарав“, вели Гонзалез.
И покрај сè, Кабалеро вели дека Консетур е подготвен да ја сподели рутата со конкурентска компанија.
„Доколку добијат конечно одобрение, немаме проблем да соработуваме со нив. Нема да ги спречиме“, вели тој.
Спорот за автобусите продолжува, додека Мачу Пикчу и неговите посетители остануваат „заробеници“ на административни и локални конфликти, кои ја загрозуваат најважната туристичка атракција на Перу.