Студија објавена во списанието „Personality and Individual Differences“ сугерира дека луѓето кои остануваат пријатели со своите бивши партнери имаат поголема веројатност да имаат психопатски особини.
Повеќето раскинувања не завршуваат со ракување и договор за појадок следната сабота. Сепак, во некои случаи, луѓето завршуваат во добри односи, па дури и остануваат пријатели. Без осудување.
Сепак, студијата сугерира дека можеби има нешто повеќе што се случува под површината кога некој инсистира да одржува блиски врски со бившиот партнер.
Студијата, објавена во списанието „Personality and Individual Differences“ и предводена од психолози на Универзитетот Оукленд, ги испитала личностите на 861 учесник. Тие се фокусирале конкретно на особините на „темната тријада“: нарцизам, макијавелизам и психопатија.
Учесниците одговарале на прашања за нивните романтични врски, вклучително и дали сè уште се во контакт со своите бивши партнери.
Студијата открила дека оние кои останале блиски со своите бивши партнери имале поголема веројатност да постигнат повисоки резултати на особините што најчесто се поврзуваат со психопатија, вклучувајќи манипулативност, себично однесување и недостаток на емпатија.
Самата психопатија спаѓа во спектарот на антисоцијални нарушувања на личноста и често вклучува површен шарм што маскира повеќе пресметани намери.
Се испоставува дека останувањето блиску до бившиот партнер не мора секогаш да биде поврзано со носталгија или недовршени чувства. Понекогаш станува збор за држење на вратата отворена за одредени придобивки.
Се вели дека луѓето со посилни психопатски особини се посклони да ги одржуваат минатите врски ако имаат нешто да добијат, без разлика дали станува збор за секс, пари или корисни информации.
Бидејќи оние со психопатски тенденции често се вешти во тоа да бидат учтиви и да користат шарм кога им одговара, не им е премногу тешко да одржат пријателски став – дури и ако нивните мотиви се сè друго освен чисти.