Во краткото интервју за Курир по искачувањето вели дека погледот од таму на 6.893 метри надморска височина е незаборавен и дека во истата секунда се заборава на целата мака при искачувањето на врвот.
Како дојде до идејата да се искачиш со велосипед на највисокиот вулкан на светот Ојос дел Саладо во Чиле?
Оваа идеја ми е присутна уште пред две години, кога истражував за високи планини каде може да се вози велосипед. Дојдов до информација за највисокиот вулкан на светот – Охос дел Саладо, и дознав дека само неколку луѓе досега се искачиле со велоспед на оваа планина. Е тука работите станаа интересни. Контактирав дел од луѓето, разменивме информации и јасно беше дека следна цел е Чиле. Оваа идеја му ја споделив на човекот што беше со мене сега на оваа експедиција – Илија Деревјов, кој прифати без двоумење, впрочем со него одиме заедно на сите велосипедски експедиции на големи височини.
Опиши го патувањето до таму, дали само врвот го искачуваше со велосипед или тргна од Македонија?
Од Македонија тргнавме со авион. Таму искачувавме од почетна точка во близина на градот Копиапо, на околу 2.000 метри мнв. Од таму авантурата се селеше на четири различни планини, при што последната беше Охос Дел Саладо.
Колку време се подготвуваше и дали навистина треба посебна подготвеност за да се впуштиш во овој подвиг со оглед дека само девет луѓе во светот го направиле истото пред тебе?
Подготовки специјални би рекол дека немаше, со оглед на тоа дека со години наназад активнсотите кои ги правам се во насока на одење со велосиепд на тешки, долги тури, на големи височини. Мислам дека константноста е таа што е важна.
По искачување на овој врв дали паузираше или веднаш се впушти во нова авантура?
После овој врв веќе почнаа планови за нови авантури…Сепак имам работа, фамилија и пријатели на кои треба сега да им се посветам. Заслужија =)
Од каде љубовта кон велосипедизмот?
Адреналин, истражување на нови места, спорт, рекреација, дружење. Овие работи кога ќе се спојат, лесно се навлекува човек на две тркала и споствен погон.
Кое ти е најголемо достигнување и незаборавен момент што ти буди спомени и те мотивира да уживаш во овој спорт (хоби)?
Дефинититвно ова би го ставил како најголемо достигнување во полгед на високи планини. Незаборавен момент е секоја авантура – целиот тој пат, пот, смеа и мака. Додека краткорочен момент секогаш ми е – погледот од врвот.
Кој ти се идните планови?
Ќе бидеме во контакт идниот период =) Веќе има агенда за некои интересни авантури, но, да почекаме прво да се реализираат.
